Η Ιστορία των Γιεζίντι

Η προέλευση της θρησκείας Γιεζίντι είναι ασαφείς. Μετά την αυτο-αναπαράσταση είναι μία από τις αρχαιότερες θρησκείες του κόσμου. Μάλλον ένα μίγμα των στοιχείων του Μιθραϊσμό, Ζοράστριασμού, το Ισλάμ, Σουφισμός, του Ιουδαϊσμού και του ανατολικού Χριστιανισμού. Ο πραγματικός ιδρυτής ή μεταρρυθμιστής, ο Σούφι Σεΐχη Αντι Μπεν Μουσαφιζ (* γ. 1075 - 1160), με δεδομένη την ιστορία των Γιεζίντι εξασφάλισε την πρώτη ημερομηνία. Ίδρυσε το Αδαβία μετάλλιο, που ακολουθήθηκε τελικά από την ισλαμική ορθοδοξία. Ο τάφος του στο Λαλης στο βόρειο Ιράκ είναι ένα κεντρικό ιερό.

Ως μέρος του κουρδικού λαού και των Γιεζίντι ήταν υποστεί δίωξη στις χώρες καταγωγής τους σε πολλά σημεία: εθνοτικών, πολιτικών και θρησκευτικών. Μουσουλμάνοι ερμεινεύονται τη λατρεία των αγγέλων Παγωνιών ως ένα σημάδι ότι η πίστη Γιεζίτες δεν ήταν μονοθεϊστική. Η δίωξη οδήγησε σε μια ισχυρή απόρρητοι της θρησκείας (η λεγόμενη απόκρυφη Θρησκεία ) οι άκαμπτες πρακτικές αποκλεισμού ή εκτός Γιεζίντι αποδοχής, προκειμένου να μην προσελκύσει την προσοχή προς τα έξω. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι περιφερειακές διαφορές. Η σχέση με τους Χριστιανούς ήταν καλή, πολλοί Γιεζίτες βοήθησαν επίσης Αρμένους που απειλιόντουσαν .

Η κατοικημένη περιοχή των Γιεζίντι ελεγχόταν από τον 16ο αιώνα από τους Οθωμανούς. 1832 και μετά το 1840 διέπραξε o πρίγκιπας Μοχάμεντ Πασά Ρεβαντούζ και Πετρ Χαν Μπεκ επανειλημμένες σφαγές στους Γιεζίτες. Από το 1849 είχε τεθεί υπό νομική προστασία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ήταν οι θρησκείες του βιβλίου νομικά ίσα. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία οι Γιεζίτες ήταν εκτός του συστήματος των μιλλέτ, ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζεται ως θρησκευτική κοινότητα και ως εκ τούτου, στάθηκε στην κοινωνική ιεραρχία ακόμα πίσω από τους χριστιανούς και τους Εβραίους. Ξανά και ξανά προσπάθησαν να ξεσλαμισουν τους Γιεζίτες. Υπό τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ ΙΙ το 1876 η κατάσταση χειροτέρεψε σημαντικά. Ένα αμφιλεγόμενο διάταγμα, δεσμεύετε επίσης για τους Γιεζίτες η στρατιωτική υπηρεσία. Τα φορολογικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, τα οποία πρέπει να εκδίδεται για προσηλυτισμό στο Ισλάμ. 1892 ο σουλτάνος έστειλε έναν ειδικό απεσταλμένο με το έργο της μετατροπής των Γιεζίντι  με τη βία αν χρειαστεί. Υπήρξαν αψιμαχίες και σφαγές στους Γιεζίτες μετά την ήττα τους στο 1893.

Στην Τουρκία, ο εκτουρκισμός του Ατατούρκ το 1923 είδε, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά αυτά στράφηκαν κατά των Κούρδων που έχουν δυσφημιστεί μέχρι πρόσφατα ως «βουνό Τούρκους", ιδίως Γιεζίτες Κούρδοι. Οι δολοφονίες, οι βιασμοί και οι απελάσεις στον κουρδικό λαό και στα Γιεζιτικά χωριά από τον στρατό δεν τιμωρήθηκαν.

Από τον 17ο αιώνα οι Γιεζίτες της σημερινής επαρχίας της Νινάβας στο βόρειο Ιράκ εγκαταστάθηκαν, κατά πάσα πιθανότητα λόγω της επέκτασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην περιοχή της κορυφογραμμής Σινγιάρ Όρο. Στον απόηχο της ιρακινής Αραβοποίησης από το 1965 επαναλήφθηκαν απελάσεις, τα χωριά και τα χωράφια ήταν σε μεγάλο βαθμό ερημωσαίων. Τα 400 Γιεζιτικά χωριά ισοπεδώθηκαν και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν. Συνεχίστηκε με παρόμοιο τρόπο σε άλλες περιοχές του Ιράκ, καθώς και η κατασκευή της Μοσούλης σε Φράγμα που καταστράφηκαν αρκετά Γιεζιτικά χωριά.

Στο Ιράν, ο στρατός χτύπησε κατα Χομεϊνί σε πολλές κουρδικές πόλεις και χωριά. Στο Ιράκ, οι Κούρδοι υποβλήθηκαν στο πλαίσιο Χουσεΐν μαζικές επιθέσεις. Η θέση τους βελτιωθεί μετά τους πολέμους του Κόλπου από τη δημιουργία της προστατευόμενης ζώνης του ΟΗΕ και την υποστήριξη των ΗΠΑ. Στις εκλογές του 2005, οι Κούρδοι μετακόμισαν στο Κοινοβούλιο και παρουσίασαν τον Πρόεδρο τους. Στις 14 Αυγούστου 2007 ανέλαβαν τη δέσμευση τρομοκράτες από τον κόσμο της Αλ Κάιντα επιτέθηκαν στα τέσσερα χωριά που κατοικούνται από Γιεζίτες τα 2 μεγάλα χωριά Αλ Κατια και Αλ Αδνανια . Οι επιθέσεις κατέκτησαν συνολικά πάνω από 500 ζωές, τραυματίστηκαν εκατοντάδες Γιεζίτες.

Από την κρίση στο Ιράκ το 2014 η προκαταβολή της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο βόρειο τμήμα του Ιράκ οδήγησε σε μια εκτεταμένη κίνηση από το σύνολο των Γιεζιτών. Η τρομοκρατική ομάδα θεωροι τους Γιεζίτες ως «απίστους». Τον Ιούλιο του 2014, O Κασίμ Σεσο ιδρύσε το Yekîneyên Berxwedana Singal (YBS). Η χρήση του YBS μπόρεσε και αποτρέψε αγριότητες τον ΙΣΙΛ εναντίον τους Γιεζίτες στο Σινγιάρ. Το YBS ιδρύθηκε στα βουνά και ήταν 20.000 έως 30.000 πρόσφυγες αγωνίζοντας δωρεάν διάδρομο, με μεγάλη υποστήριξη από τους μαχητές που βρίσκονται κοντά στο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ). Μετά την επιτυχή απόδραση, το YBS επικεντρώθηκε στην υπεράσπιση του από Γιεζίτες στο Λαλης  Βάλλει.

Στις 3 Αυγούστου, το ΙΣΙΛ κατέλαβε τους Γιεζιτικούς οικισμούς κοντά στην πόλη της Μοσούλης και Ξεκίνησε η 74 γενοκτονία στην ιστορία των Γιεζιτών. Από τότε, περισσότεροι από 4.000 Γιεζίτες σκοτώθηκαν. Εκεί έχουν ήδη θαφτεί ζωντανοί 500 Γιεζίτες στο Σινγιάρ. Επιπλέον,πάνω από 500 νεαρά κορίτσια και γυναίκες έχουν απαχθεί και βιαστή από Μοσούλη και πουλήθηκαν στην αγορά στους αντάρτες του ΙΣΙΛ. Περίπου 200.000 Γιεζίτες είναι στην κουρδική περιοχή, 60.000 κατέφυγαν στη Συρία και 2.000 στην Τουρκία και περίπου 10.000 εξακολουθούν να είναι σε αφιλόξενα βουνά, χωρίς προστασία και τροφή.